Odkrywamy nieodkryte

Inspekcja i badanie stanu linii kolejowych

Badania georadarowe są uznawane za najlepszą metodę poznawczą przy planach modernizacji sieci szlaków kolejowych, dróg i autostrad. Zapewniają ciągły obraz grubości i stanu strukturalnego warstw konstrukcyjnych oraz układu litologicznego gruntu w podłożu. GPR stanowi wyśmienite narzędzie do identyfikacji ugięć, osiadań, spękań, podcieków i zastoisk wodnych, mieszania się warstw podbudowy, stref wybić (efektów progowych) na łączeniach z infrastrukturą towarzyszącą, wychodniach twardych gruntów bądź skał, rozluźnień powstałych w wyniku przemarzania i wysadzin oraz innych niekorzystnych zmian mających wpływ na jakość przewozów i przyspieszających zużycie szlaków komunikacyjnych. W każdym przypadku ciągły cyfrowy obraz radarowy jest obiektywnym i pewnym argumentem oceny stanu technicznego podłoża w stosunku do jakichkolwiek intersekcji i badań punktowych.

Bezinwazyjne metody geofizyczne zapewniają w bardzo krótkim czasie pełne informacje dotyczące stanu oraz struktury podtorza i jego podłoża bez żadnego ujemnego wpływu na infrastrukturę kolejową czy rozkład jazdy pociągów.

Pomiary są szybkie, prowadzone przy użyciu poręcznego i łatwego w transporcie sprzętu, który przy wielokilometrowych pomiarach adaptowany jest do pojazdów szynowych. Takie rozwiązania pomiarowe są o wiele bardziej bezpieczne niż tradycyjne wykopy czy wiercenia.

W celu uzyskania maksimum dobrych i wiarygodnych danych z GPR, firma geopartner stosuje system określania poziomu wiarygodności wyników, bazujący na ocenie jakości danych z radaru i dodatkowych danych kalibrujących. Poziom wiarygodności związany jest także z oceną statystycznej ekstrapolacji drogi. Przykładowo, jeśli dane z radaru ocenione są na poziomie zaufania 65% (radar wysokiej rozdzielczości ale bez wykonania odwiertów kalibrujących) to wykonanie odwiertów pozwala znacznie podnieść stopień rozpoznania. Dzięki takiemu określeniu wiarygodności wyników, inżynier dokonujący oceny danych jest w stanie podjąć decyzję, czy posiadane wyniki są wystarczające, czy też z uwagi na wagę projektu należy wykonać dodatkowe badania.

Monitorowanie grubości podsypki i warstwy wzmocnionej oraz defektów w ich strukturze w celu identyfikacji odcinków „aktywnych" i rozpoznania dynamiki zmian.

Ten pomiar wykonywany jest z prędkością piechura dla precyzyjnego rozpoznania ośrodka gruntowego lub z prędkością zbliżoną do prędkości na szlaku systemem wielokanałowym z wykorzystaniem pojazdu szynowego.

Jest to korzystne ze względu na możliwość inspekcji długich odcinków w krótkim czasie przy jednakowych warunkach pogodowych (taka sama wilgotność temperatura). Metoda ta ogranicza czas przebywania ekipy pomiarowej w strefie torowiska do koniecznego minimum. Wykorzystując technikę georadarową jesteśmy w stanie zbadać również osuwiska, podmycia, konstrukcje mostów, wiaduktów. Nie ma ograniczeń co do warunków zastosowania – wszędzie, gdzie jest dostęp człowieka, pomiar jest możliwy. Bezinwazyjność i ciągłość metody georadarowej daje możliwość interpretacji ośrodka gruntowego pod dnem rzeki, co pozwala dokładnie planować np. przewierty dla rurociągów.

Korzyści zastosowania GPR:

• oszczędności finansowe wynikające z dokładniejszego rozpoznania warstw konstrukcyjnych szlaku i jego podłoża,
• możliwość wytypowania rzeczywistego zasięgu negatywnego zjawiska, a przez to wytypowanie odcinka wymagającego modernizacji,
• możliwość szybkiej oraz ciągłej kontroli i monitoringu stanu technicznego nawierzchni i podłoża, a zatem gospodarki w zakresie planowania kosztów jego utrzymania, konserwacji i renowacji,
• zastosowanie potrójnego systemu pomiaru odległości i lokalizacji w terenie opartego na metrycznym kole pomiarowym, systemie GPS i kamerze video (lokalizacja charakterystycznych punktów szlaków),
• nowoczesny, cyfrowy, bezinwazyjny i ciągły sposób badania szlaku obiektywnie identyfikuje wady struktury,
• obserwacja zjawisk w czasie rzeczywistym, możliwość wstępnej oceny uzyskanych informacji,
• możliwość wyeliminowania części punktowych badań geotechnicznych wykonywanych ze stałym interwałem,
• bezinwazyjność pomiarów,
• wymagana tylko jedna dostępna powierzchnia pomiarowa,
• efektywność w przypadku ośrodków wielowarstwowych,
• brak potrzeby specjalnego przygotowania
• powierzchni pomiarów,
• niezależność pomiaru od pory dnia, roku, warunków atmosferycznych czy temperatury,
• możliwość oceny postępu szybkości degradacji obiektu poprzez powtórny pomiar georadarowy po określonym czasie i porównanie wyników,
• możliwość oceny dokładności i jakości wykonanych robót naprawczych lub modernizacyjnych.